දෙරණට මිණක් වූ මල සිත පිළිසිඳුනේ

නිදහස් බඹර තුඩ ගුවනෙහි සරණ .... සඳ
සුවහස් වනින් සුවඳින් යුතු කුසුම් ... සොඳ 
පවහස් බඹර තුඩ සනහන සේම ....... හිඳ 
මනසැස් ලොලී බඹරිඳු සිල් සෑම ........ සිඳ 

ඒ බෝ මලෙක පැණි බී පමණට මි ........ ලොල් 
ඒ කිසි මලෙක බිඟු සර නොහරිති කිසි .... කල් 
සර හැරී කලට බිඟු බර වෙති වෙත එම ... මල් 
බර දැරි ණය ගෙවනු අකමැති බිඟු කිසි ... කල් 

එක මිණි මලක් වෙත බිඟු තුඩ බැඳෙනු ... දැනේ 
ඒ සොඳ මලින් බිඟු රඳවන සුවඳ ........... දැනේ 
බිඟු මල හැර නොයයි බිඟු වෙත මල .... බැඳුනේ 
දෙරණට මිණ වු මල බිඟු සිත ........ පිළිසිඳුනේ 

A Level දුක

මන්ද මා ඉපදුනේ මෙලොවට
අපා දුක මිහි පිට විඳින්නට
දැවෙයි බෝ සේ කුසේ ගින්නට
එමුත් මොනවා කරම් කරුමෙට

හිරු නැගී නැත නෙත ඇරී ඇත
කුරුළු හඬ නැත ඇදුරු හඬ ඇත
හිස කිසිත් නැත පොත පිරී ඇත
හැමට වැඩියෙන් කුසේ ගිනි ඇත

මුළු ඇඟම නහයෙන් ගලනවා
ගිගුම් නද කිවිසුමෙන් එනවා
පැය මනුව මගෙ බොරු කියනවා
සසර කරුමය මම ගෙවනවා..!!!

2009 මහබදුගේ සර් ගේ පන්තියක් අතරතුරදී ලියැවුනු පද පෙලක්..!

තනිකම සමග යලි පැන්සල අතට ගමි

කවි කල්පනා එයි මසිතට ...... තනිකමට 
පෙර නොවිලසින් උගහට කවි ... පබදන්ට 
එලි වට තැබුම සිරිතකි කවි ලියන ... විට
මුලටත් වැට තියන සිරිතක් ඇවිත් ... මට 

බාලේ පටන් ලීවා කවි විටින් ............. විට 
කාලේ ඇවෑමෙන් කවි ගොනුවකි ....... අදට 
ආලේ වඩන්නන් ටික මුත් .............. ඒවාට 
රාලේ කියනු කොහොමද ඇති සතුට ... මට 

කවියක් වන්න නම් ලියනා පද .......... පේලී  
ලියැවී ඇති වදන් නොලියනු යෙහෙකි ... යලී  
අරුතැති වදන් සොඳුරු බසින් ලියැවු ... කලී  
ඒ රස විඳිනු වස ඉමු ඒ තුලම ............ ගිලී 

නුඹ උරුමයෙ තේජස බල පුතාණෝ

තෝපා දුඹුටුලු එරබදු ......... වැවාණෝ
එක් කළ හෙලේ මහ පැරකුම් . රජාණෝ
සැදුවේ මහා පැරකුම් වැව් ..... රජාණෝ
ලක් මව සරු කළේ ඒ දිය ...... කඳාණෝ

නුඹ මගෙ මවට දෙන හැම හැම දිය බින්දා
නිඵලව නිරද නොරැගනු වස් බිම .... රන්දා
කෙත් වතු හේන් සරු කර ඵල පොදි . බන්දා
පර දේසයොත් ලක සහලෙහි රස .... වින්දා

කිමැයි පිරිසිදු ආදරේ